Het tijdperk van de Italiaanse nasynchronisatie - Een korte samenvatting van het waarom en hoe

Het tijdperk van de Italiaanse nasynchronisatieGent, 19 augustus 2016, Felien Mignon - Aangezien ik opgegroeid ben in Vlaanderen, waar ondertitels vanzelfsprekends zijn, is het moeilijk voor mij om te accepteren dat er nog landen zijn waar nasynchronisatie wordt gebruikt in film en televisie. In 2016 moeten we durven zeggen 'genoeg met de nasynchronisatie'. Wij zijn in het tijdperk van het Internet waar Engels de lingua franca is, en het (Italiaanse) publiek vraagt om een groter aanbod van films die niet nagesynchroniseerd zijn.

 

Ondertitels zijn ideaal voor het leren van een vreemde taal en dat ziet men. In landen die gebruik maken van nasynchronisatie, zijn vreemde talen minder verspreid. Ook gaan de kleine nuances die de ene taal van de andere onderscheiden verloren in een mondelinge vertaling. Volgens het Europees Parlement zou een ander voordeel zijn dat ongeveer 83 miljoen doven en slechthorenden (in Europa) toegang zouden kunnen krijgen tot de openbare televisie. Bovendien kan ondertiteling educatieve waarde bieden, vooral voor degenen die vreemde talen willen leren.

Waarom?

Aan het begin van de jaren 30 hadden alle grote steden (Rome, Turijn, Milaan,...) een bioscoop en werd de geluidsfilm een massaproduct. Met de film werd ook de cultuur van de nasynchronisatie geïntroduceerd. De reden hiervoor is dat weinig mensen konden lezen en men duseen oplossing moest vinden om de film in de bioscoop toegankelijk te maken voor het volk.

Ook de Italiaanse staat, vooral tijdens de tijd van Mussolini, wilde de buitenlandse invloed in Italië verminderen, in het bijzonder die van de Verenigde Staten, die profiteren van de filmindustrie om de wereld de schoonheid en de wonderen van het land te tonen. In 1929 verordende de fascistische regering dat buitenlandse films niet mochten worden verspreid in de oorspronkelijke taal. Alles werd nagesynchroniseerd.

Hoe?

De eerste nederzetting van de nasynchronisatie in Italië werd geopend in de zomer van 1932. Nu, elke regio heeft zijn eigen bedrijven en de voice acting is een welvarende industrie geworden. Grote bedrijven die zich ermee bezighouden zijn ADC group en SDI Media. De laatste heeft vestigingen in 36 andere landen en ook aanbiedingen gesloten voor ondertiteling en vertaaldiensten voor de entertainment-industrie. SDI Media biedt werk aan meer dan 1000 mensen over de hele wereld en maakt gebruik van een netwerk van 4000 freelance vertalers. De Italiaanse tak is gevestigd in Milaan.

Enkele grote stemactoren

De cultuur van de Italiaanse nasynchronisatie is wereldwijd bekend en Italië staat bekend als een van de beste in deze kunst. Zoals hierboven vermeld heeft het zich tot een echte industrie ontwikkeld en het is om deze reden dat de stemacteurs (volgens Bergamopost) moeten worden vermeld. Ferruccio Amendola sprak bijvoorbeeld de rol van Rocky in, beroemd gemaakt door acteur Silvester Stallone. Pino Insegno, komiek en acteur zeerst zich opwaarderen, is vooral bekend als de stem van Will Ferrell enomdat hij de stem voor Viggo Mortensen heeft gedaan in de rol van Aragorn, in the Lord of the Rings trilogie. Hij uitte ook Jamie Foxx in de rol van Ray Charles in de film Ray, en de rol van de film Django in Django Unchained van Quentin Tarantino. Een laatste voorbeeld is Tonino Accolla wiens stem, zonder enige schaduw van een twijfel, onlosmakelijk is van de personage Homer Simpson, een van mijn favoriete personages. Andere acteurs die hij ook nagesynchroniseerde heeft zijn Tom Hanks, Hugh Grant, Jim Carrey en Ben Stiller.

Overzicht van de situatie

Ik deed een beetje onderzoek naar twintig van mijn Italiaanse vrienden aan wie ik heb gevraagd welk percentage van buitenlandse programma's nagesynchroniseerd zijn in Italië. Negentien van hen heb geantwoord dat het klopt voor 90% tot 100% van de programma's. Een zeer groot aantal. Een mogelijke verklaring hiervoor is dat de Italiaanse gemiddelde kijker geen Engels (of andere talen) kent, en dus verkiezen de grote tv-kanalen om buitenlandse films en series na te synchroniseren. Er zijn echter enkele uitzonderingen. Een geïnterviewde vertelde me dat de laatste tijd sommige tekenfilms voor kinderen niet nagesynchroniseerd zijn (Dora de Explorer en Peppa Pig) om Engels te leren. Andere programma's, zoals de Oscars of sommige muzikale emissie (vaak op MTV), zijn ook niet nagesynchroniseerd. Jersey Shore, heeft bijvoorbeeld ondertitels voor het behoud van de bijzonderheid van het gesproken Engels (dat vaak weinig waard is). Bovendien worden herhalingen van de David Letterman Show worden uitgezonden in hun oorspronkelijke taal.

Vandaag zien we echter een kleine tegenbeweging. De betaalkanalen zoals Sky of Freeview bieden de mogelijkheid aan om programma's en films zowel in de oorspronkelijke taal als in de nagesynchroniseerde versie bekijken. Het kanaal Rai3 zendt eenmaal per week een film in de originele versie uit. 'S nachts, daarentegen.
Een andere trend die is opgevallen is dat sommige jonge Italiaanse regisseurs ervoor kiezen om de taal in postproductie niet te veranderen. Nog in de filmwereld zien we dat er in bepaalde grote steden een kans is om een film in de oorspronkelijke taal te zien. De film Bologna biedt bijvoorbeeld soms films in hun originele versie aan. Er zijn dus al kleine inspanningen ter vergemakkelijking van de (nog steeds trage) integratie van de vreemde taal.

 

Als u, de lezer van dit artikel, iets wilt toevoegen, nog andere mooie initiatieven kent of als u opmerkingen heeft, aarzel dan niet om te reageren of om ons te contacteren:felien.mignon@detaalsector.be.

 

(Foto József Hubay)

 

 


Powered by CrossLang

Auteur: Felien Mignon

Machinevertaling: SDL Machine Translation (previously SDL BeGlobal)

Post-editing: Quick Post-Editor 7

Brontaal: italiano (it)


Aanvullende gegevens